- พืชเศรษฐกิจเป็นผลผลิตทางการเกษตร เช่น ธัญพืช ผัก หรือผลไม้ที่ปลูกเป็นกลุ่มโดยตั้งใจให้ชาวไร่ขาย
- ข้าวโพดเป็นพืชเศรษฐกิจที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในโลก โดยมีสัญญาเข้าหรือมีอยู่โดยเฉลี่ยมากกว่า 350,000 สัญญาต่อวัน
เกษตรกรรมเป็นส่วนสำคัญของอารยธรรม ไม่ว่าเกษตรกรรมจะเป็นไปได้ มนุษย์ก็มารวมตัวกันเพื่อปูทางไปสู่การพัฒนาสังคม ในที่สุด เกษตรกรรมก็พัฒนาและเป็นมากกว่าแค่การจัดหาความต้องการของมนุษย์ ในที่สุดสินค้าส่วนเกินก็ถูกซื้อขายและนำไปใช้เพื่อหากำไร เมื่อเวลาผ่านไป มีการอุทิศที่ดินเพื่อการเพาะปลูกพืชผลเพื่อขาย
พืชเศรษฐกิจเป็นผลิตภัณฑ์ทางการเกษตร เช่น ธัญพืช ผัก ผลไม้ หรือพืชประเภทอื่นที่ปลูกเป็นกลุ่มโดยตั้งใจให้ชาวไร่ขายหรือส่งออก พืชเศรษฐกิจแตกต่างจาก ‘พืชยังชีพ’ ซึ่งปลูกเพื่อจุดประสงค์ในการเลี้ยงเองโดยชาวไร่ โดยทั่วไปพืชเศรษฐกิจสามารถซื้อขายได้ทั่วโลกโดยมีราคาที่เจรจาในการแลกเปลี่ยน เช่น Chicago Board of Trade (CBOT) และ Intercontinental Exchange (ICE) ในสหรัฐอเมริกา และ Tokyo Commodity Exchange (TOCOM) ในเอเชีย ดังนั้นพืชเศรษฐกิจจึงได้รับอิทธิพลจากราคาในตลาดโลก
ตัวอย่างของพืชผลทั่วไป ได้แก่ ข้าว ข้าวสาลี ข้าวโอ๊ต ข้าวโพด ถั่วเหลือง มันฝรั่ง เมล็ดในปาล์ม เมล็ดพืชน้ำมัน (เช่น เรพซีด ทานตะวัน) ชา กาแฟ โกโก้ อ้อย ชูการ์บีท อะโวคาโด และส้ม และน้ำส้ม พืชเศรษฐกิจโดยทั่วไปเป็นผลิตภัณฑ์อาหาร แต่ก็สามารถเป็นผลิตภัณฑ์ที่ไม่ใช่อาหารได้เช่นกัน เช่น ฝ้าย ยาสูบ และยาง
ข้าวโพดเป็นพืชเศรษฐกิจที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในโลก โดยมีสัญญาเข้าหรือมีอยู่โดยเฉลี่ยมากกว่า 350,000 สัญญาต่อวัน โดยทั่วไปสัญญาซื้อขายข้าวโพดคือสัญญาซื้อขายข้าวโพดขนาด 5,000 บุชเชล (หรือประมาณ 125 ตัน) จำนวนพืชผลที่มีการแลกเปลี่ยนจะเปลี่ยนแปลงไปตามพืชผล ดังนั้น ขนาดสัญญาสำหรับพืชผลทางการค้ายอดนิยมอื่นๆ กาแฟ ส้ม และโกโก้ คือ 37,500 ปอนด์ (หรือ 250 ถุง) 15,000 ปอนด์ และ 10,000 ปอนด์ ตามลำดับ
